วันเสาร์ที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

ท้องอืด

ท้องอืดมาสองวันแล้ว รู้สึกแย่มากๆ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเครียดที่ช่วงนี้รายได้ไม่พอรายจ่าย หรือป่วยจากสาเหตุอื่น แต่ที่แน่ๆ คือ มันทำให้อารมณ์พลอยหงุดหงิดไปด้วย การที่ท้องอืดแบบนี้ จะทำอะไรก็ดูมันอึดอัด น่ารำคาญไปเสียทุกเรื่อง

หายากินก็แล้ว ก็ได้แต่หวังว่าจะหายเร็วหน่อย ไม่อยากให้อาการมันแย่มากนัก ยังมีเรื่องราวต้องทำอีกเยอะ ไม่อยากทำทั้งที่อารมณ์ไม่ดี

วันเสาร์ที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2555

หยุดพัก...ลืมได้เลย

สุขภาพย่ำแย่ลงทุกวัน ทั้งๆที่รู้ว่าอายุมากขึ้นก็ต้องพักผ่อนมากขึ้น ดูแลตัวเองมากขึ้น แต่มันไม่มีโอกาสทำอย่างนั้น เหนื่อยแค่ไหนก็ต้องฝืนทำงานไปทุกวัน บนตารางนัดมีแต่จดกำหนดจ่ายต่างๆ แทบจะเต็มเดือน ยังไม่รวมรายการที่ไม่มีคิว หรือรายการที่ต้องจ่ายอยู่ทุกวัน เมื่อไม่ได้ทำงานที่จ่ายด้วยระบบเงินเดือน เมื่อไรที่หยุด คือไม่มีรายได้

วันพุธที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2555

หลังสงกรานต์

เงียบมาหลายวัน เล่นเอาแย่ไปเหมือนกัน ตัวเลขในบัญชีกับเงินในกระเป๋า ดูมันเหลือเล็กน่ารักเหลือเกิน ตอนนี้พยายามเก็บหอมรอมริบให้มากขึ้น แต่ลูกค้ามันก็ไม่ได้มีมากมายอะไรนัก

ร้อน เหนื่อย บางช่วงเวลาก็รู้สึกเหมือนหมดแรง หมดก็หมดไป ทำไงได้ มีแรงก็มาว่ากันใหม่

ละครชีวิตยังอีกหลายฉากกว่าจะจบ ถึงจะเล่นมากว่าครึ่งเรื่องแล้วก็ตาม

วันพุธที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2555

วันนี้รียูเนียน(เล็กๆ)

วันนี้มีเพื่อนหลายคนแวะมาเยี่ยมถึงที่ร้าน ก็พูดคุยเฮฮาตามประสาเพื่อนร่วมรุ่น หลายคนไม่ได้เจอกันเลยมากว่ายี่สิบปีแล้ว แต่ถึงจะนานขนาดไหน มิตรภาพก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม เพื่อนก็ยังคงเป็นเพื่อน ไม่ใช่เครื่องมือแสวงหาผลประโยชน์ ตกเย็นก็พากันไปกินข้าวกันนิดหน่อย เวลาที่แต่ละคนมี ถึงจะน้อยไปสักหน่อย แต่ก็ถือเป็นโชคดีที่มีโอกาสมาพบกันได้

คงมีโอกาสหน้าที่จะได้มาเจอกันอีก

วันจันทร์ที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2555

แอบมาเขียน

วันนี้ควักเอาโน้ตบุุ้คตัวใหม่เอามาลองใช้ wireless ข้างบ้าน พร้อมกับลอง wireless mouse ตัวใหม่ไปในตัว